KEMATIAN YANG DEKAT...

Minggu ini, disamping memenuhi jadual kelas Tahfiz dan 'Aaliyyah saya disibukkan pula dengan urusan Umrah yang dijangka bermula pada pertengahan Mac. Alhamdulillah penyertaan jamaah umrah bersama Ukhuwwah Group agak menggalakkan. Boleh dikatakan jadual setiap bulan telah ada pesertannya.

Ahad lepas ( 24.Jan) saya ke Surabaya semalaman. Tujuannya untuk memperkemaskan urusan ziarah An-Nuur ke Surabaya dan Madura, yang dijadualkan akan di adakan sebanyak 3 kali setahun. Program "Jelajah Pesantren dan Menjejak wali Songo" ini juga mendapat permintaan yang baik dari pencinta sejarah pendidikan Islam dan perjuangan wali Songo. Di samping itu saya mengambil kesempatan menziarahi putera ketiga saya yang sedang belajar di Pesantren Langitan, Tuban. Dalam ziarah singkat tersebut secara kebetulan saya bersua dengan Ustaz Sobri Arshad ( calon Pas yang lawan Pak Lah ). Sudah agak lama kami tidak bersua. Beliau datang ke Surabaya atas urusan pelajar-pelajar beliau yang melanjutkan pengajian di Pesantren Habib Zain. Saya juga sempat bersua muka dengan Ustaz Halim Din ( pegawai Zakat Jais) bersama sahabat saya Razak ( bilal Masjid Lapangan Terbang Subang).

Sekembali dari Surabaya saya dipilukan pula dengan pemergian dua orang yang saya kenal sangat gigih perjuangannya saat hidup mereka. Yang pertama Allahyarham Wak Safar, bekas ketua Cawangan Pas Lepar Utara. Yang kedua Allah Allahyarham Ustaz Aziz, Imam 1 Masjid Al-Fatah.

Wak Safar mula-mula saya kenali ketika beliau mendaftarkan anak beliau belajar di Pondok saya ketika pengambilan pertama pelajar An-Nuur. Ketika itu beliau memindahkan anak beliau Mohd Hatta dari Taman Islam, Kemaman ke Pondok saya. Selepas Hatta, beliau masukkan pula Irni Natrah, Mohd Farid dan terakhir Mohd Shahril. Mohd Shahril kemudiannya dilantik sebagai tenaga pengajar sementara di An-Nuur selepas menamatkan pengajian 4 Thanawinya. Kemudiannyanya Saya mencadangkan beliau melanjutkan pelajaran ke Pondok Gelang Emas di Pasir Mas Kelantan.

Ketika saya menjawat jawatan Yang DiPertuan Pas Kawasan Paya Besar, boleh dikatakan setiap bulan kami (AJK Kawasan) mengadakan lawatan ke cawangan Lepar Utara. Markas cawangan Lepar Utara adalah dibahagian hadapan rumah Wak Safar. Walaupun cawangan Lepar Utara adalah cawangan yang paling terpencil dalam kawasan Paya Besar, dan untuk sampai ke sana (ketika itu) terpaksa melalui Bandar Pusat ( kawasan Maran) dan Jengka 10 ( Kawasan Jerantut), namun rata-rata kami seronok menziarahi Lepar Utara. Pertama kerana melihat kesungguhan Wak Safar dan anak buahnya dalam memenuhi tuntutan Parti, dan kedua kerana hidangannya. Pasti antara lauk pauk yang dihidangkan kepada rombongan kami ialah Ayam Hutan atau daging Kancil.

Semalam ( 27.Jan) kira-kira jam 3 ptg, Wak Safar telah kembali ke Rahmatullah, setelah beberapa hari terlantar di Wad 8b Hospital Tengku Ampuan Afzan (HTTA) Kuantan, kerana diserang Strok. Kerana tidak berkesempatan menziarahi jenazah beliau di Hospital, saya mengambil keputusan menziarahi keluarga beliau di Lepar Utara. Selesai menyampaikan kuliah di Kampung Koi, Benta Jerantut, kami terus ke Lepar Uatara. Kami sampai di rumah Allahyarham jam 12.30 pagi. Kami dimaklumkan jenazah beliau dikebumikan jam 11.30 malam. Menatap anjung rumah beliau yang bertahun-tahun menjadi markaz dan bilikgerakan pilihanraya Pas Cawangan Lepar Utara itu, sedikit mengamit kepiluan jauh disudut hati saya. Mudah-mudahan Allah merestui perjuangan Allahyarham untuk agamaNya. Jam 2 kami berangkat pulang meninggalkan rumah Wak Safar.

28 Jan. Ketika akan memuliakan kuliah Siirus Saalikin di Pondok saya, saya mendapati berpuluh message masuk ke Handset saya. Message yang memaklumkan pemergian Ustaz Aziz Awang imam Masjid Al-Fatah. Beliau juga diserang Strok hampir setahun yang lalu. Isteri beliau Ustazah Zakiah ( kami sekeluarga memanggil beliau Makcik) adalah Bekas Ketua Dewan Muslimat Kuantan sebelum menjawat jawatan Ketua Dewan Muslimat Paya Besar.

Saya mengenali Ustaz Aziz sekeluarga ketika mula-mula berpindah ke Batu 3 Kuantan sekitar tahun 1992. Ketika itu saya dilantik sebagai Khatib Masjid Al-Fatah dan Ustaz Aziz adalah imamnya. Hubungan kami agak akrab, lebih-lebih lagi Ustaz Aziz juga sebagai ketua Cawangan Batu 3. Saya masih ingat...ketika zaujah saya melahirkan anak ke tiga kami ( Abdul Fatah. Kemudiannya meninggal selepas 18 hari) Ustaz Aziz sendiri menyorong Arang kayu ke rumah sewa ( sebenarnya bukan sewa..kerana kami dibenarkan duduk secara percuma oleh Ayah Haji Yusof) kami, untuk bersalai. Begitu juga ketika Zaujah saya melahirkan anak ke empat kami (Abdul Hadi). Makcik Zakiah lah yang sering datang menemani zaujah saya jika saya terpaksa keluar jauh bagi memenuhi undangan ceramah atau kuliah. Beliau akan bergilir-gilir dengan Mak Aji ( isteri Ayah Haji Yusof).

Saya sempat beberapa kali menziarahi Allahyarham Ustaz Aziz ketika beliau terlantar koma di rumahnya. Semalam ketika menerima berita kematian Wak Safar, terdetik dihati saya untuk menziarahi Ustaz Aziz pada petang jumaat ( kerana pada malamnya saya dijadualkan berkuliah di Masjid Al-Fatah) nanti. Namun Allah terlebih dahulu menjemputnya. Al-Fatihah. Semoga aruah Allahyarham dicucuri rahmat oleh Yang Maha Pengasih.

Sesungguhnya setiap hari kita meniti di atas titian kematian. Jika Allah meghendaki kita tergelincir maka tergelincirlah kita kedalam qadha kematian. Justeru itu berniatlah dengan baik sebelum memulakan langkah di atas titian yang sangat licin ini.

Esok menanti kita dengan sejuta dugaan..lalu mohonlah pertolongan Allah.

Siapalah aku tanpa mu,guru ku..siapalah aku tanpa mu teman...

Sabtu 09.Jan mesyuarat Dewan Ulama Pas Pusat selesai jam 6 petang. Saya terpaksa bergegas balik ke Kuantan kerana esok ( 10.jan.2010) adalah tarikh pendaftaran pelajar baru sessi 2010. Saya terpaksa ada di Pondok pada hari tersebut kerana meraikan Ibu-Bapa yang datang. Alhamdulillah..sambutan cukup menggalakkan. Pengambilan yang dihadkan kepada 100 orang pelajar sahaja terpaksa dirombak kepada angka 115, atas desakan dan permintaan ibu-Bapa. Permintaan selebihnya terpaksa kami tolak dengan sopan kerana penempatan asrama yang terhad. Tahun ini bertambah lagi pelajar An-Nuur. Ini bermakna bertambah lagi bebanan kami.Kepada Allah saya mohon kekuatan untuk memikul harapan ibu-Bapa yang mengharapkan An-Nuur berjaya membentuk anak-anak mereka. Allah jua sandaran dan kekuatan kita.

12.Jan. selepas berkuliah di Masjid Balok saya dan Sdr Azmil ( Driver An-Nuur) bertolak ke Kota Bharu. Tujuan utama ialah menghantar anak saya ( Umar Abdul Aziz dan Mu'minatul Hasanah) ke Pusat pengajian di Trengganu dan Kelantan. Di samping itu juga untuk membeli kitab-kitab bagi pelajar-pelajar yang akan memulakan pengajian mereka selepas minggu orentasi.

13. Jan. Kami sampai di Madrasah Darul Ikhwan, Wakaf Tapai Trengganu. Madrasah ini di asaskan oleh sahabat senior saya ketika di Pasir Tumboh. Saya sendiri tidak pasti nama sebenar beliau, kerana kami selalu memanggil beliah dengan pangilan "Ayah Ku ". Saya sempat bersama dengan Ayah Ku diPasir Tumboh sekitar 7 tahun sahaja. Kerana ketika saya menyambung pengajian di Karachi, Ayah ku kembali kekampung beliau. Selepas itu hubungan kami terputus, sehinggalah kunjungan saya pada hari tersebut. Kami disambut mesra oleh Ayah Ku. Beliau seperti dulu-dulu. Mesra dan kekal dengan wataknya sebagai lelaki Mutadayyin. Saya diberitahu Ustaz Mohd Zain ( juga teman saya di Pasir Tumboh) juga bersama Ayah Ku menghidupkan Madrasah Darul Ikhwan ini. Namun saya tidak sempat bertemu dengan beliau pada hari itu. Ayah Ku dan Ustaz Md Zain juga adalah salah seorang di antara guru-guru Ustaz Azhar Idrus ( diakui sama oleh Ustaz Azhar kepada saya).

Madrasah ini agak terpencil dari jalan besar antara Kuala Trengganu dan Kuala Berang.Namun jalan masuk berturap dengan baik. Pelajarnya sekitar 80 orang lelaki dan perempuan. Kepada Ayah Ku saya titipkan anak saya Umar Abdul Aziz. Mudah-mudahan Madrasah yang menjadi tadahan wahyu ini membentuk ilmu dan akhlak anak saya. Selepas itu kami bertolak terus ke Madrasah Yusufiyyah di Gelang Mas, Pasir Mas. Pusat Pendidikan ini dibangunkan oleh Ustaz Ishak sekitar 18 tahun yang lalu. Beliau juga bekas pelajar Pasir Tumboh. Isteri beliau adalah dua pupu saya, dalam keluarga Lambury. Di sini saya titipkan anak perempuan saya Mu'minatul Hasanah menysuli anak kedua saya Muhammad Irfan yang telah belajar di sini 4 tahun.

Seperti biasa setiba di Kota Bharu, saya akan menghubungi sahabat saya Ustaz Zaini, Mudir Sekolah Rendah Islam Pintar (SRIP). Bersama beliau banyak cerita "kelantan" yang dapat saya dengar. 14 Jan bersama Ustaz Zaini kami menziarahi guru kami Tuan Guru Haji Hasyim. Sudah agak banyak bulan saya tidak menziarahi beliau. Pada Hari Raya korban yang lepas ketika menghadiri "Himpunan Keluarga Lambury", saya bercadang menziarahi beliau, namun saya dimaklumkan Tuan Guru balik ke Kedah dikampung beliau "Pantai Johor" jalan Gunung Keriang. Saya agak terperanjat bila dapati keadaan Tuan Guru agak tenat dari biasa. Beliau hanya mampu berbaring dan tidak mampu bercakap banyak. Saya salami dan ciumi tangannya. Ketika tangan beliau saya cium, hati saya serta merta menjadi hiba. Terkenangkan tangan itulah yang telah membelai rohani saya sekian lama. Tangan itulah membuka helaian kitab tua menunjuk ajar saya dan teman-teman. Kini tangan itu telah lemah,lesu dan tidak bertenaga lagi. Sepanjang berbual saya genggam tangan Tok Guru.Beliau menggengam erat tangan saya, sambil raut wajahnya tetap tersenyum walaupun lemah. Ya Allah,rahmatilah guru ku. Dari tubuh yang lemah inilah aku mengenal nuur agama Mu Ya Allah. Tanpa tubuh lemah ini, siapalah aku Ya Allah.

Uurusan pembelian kitab di Kedai Jaafar Rawas di bawah bangunan Pejabat Pas berjalanan dengan lancar. Semua kitab yang saya perlukan dapat disediakan. Hampir 8 ribu, kami berbelanja untuk kitab-kitab tersebut.

15 Jan ( Jumaat) selepas menziarahi pusara ayah, kami bersarapan di kedai makan milik sepupu saya di Kampung Delima. Sebahagian besar penduduk Kg Delima adalah saudara mara saya. Di Kampung ini banyak kenangan zaman kanak-kanak saya. Di alur sungai belakang rumah Tok Ayah adalah tenpat saya dan kanak-kanak sebaya saya mandi manda waktu petang. Biasanya kami tidak akan naik sehinggalah ada ibu atau bapa yang datang ketebing alur bersama sebatang ranting kayu ditangan. Kalau kami degil pasti dirotan. Mereka akan rotan walaupun bukan anak mereka. Yang hairannya Ibu Bapa kami tidak akan berpihak kepada kami jika diberitahu pakcik atau makcik tertentu merotan kami. Bahkan dengan bangga pakcik atau makcik yang merotan kami menceritakannya kepada ayah kami bila mereka bertemu disurau. Dulu saya tidak faham mengapa ayah-ayah kami bersikap begitu. Sekarang saya faham..bahkan saya merindui suasana itu muncul kembali dalam kehidupan bermasyarakat.

Selepas sarapan, kami bertolak ke Kedah. Tujuan saya ialah untuk bertemu dengan sahabat saya Ustaz Fauzi bagi urusan umrah di bawah "Ukhuwwah Group". Namun Ustaz Fauzi telah menyusun satu program Kuliah di Alor Melintang. Bertemankan Sdr Subki, Abang Halim ( bekas warden kem tahanan Kemunting) dan sahabat yang memandu arah, kami sampai agak lewat di Masjid Alor Melintang. Lorong-lorong ke Alor Melintang pernah saya susuri beberapa kali dahulu. Ketika itu saya kerap bercuti di rumah sahabat saya Allahyarham Ust Shukri Wahab di Pondok Tanjung Bedil. Ketika itu kami sama-sama bujang. Bahkan masih ada beberapa orang tua di Masjid tersebut mengingati saya. Malam itu kami makan bersama di Mergong. Sdr Nizar yang juga bekas Warden Kem Tahanan Kemunting turut sama. Saya bersyukur..dalam perjalanan yang singkat itu, saya sempat menunaikan ibadah ziarah dan menghangatkan persahabat dengan teman-teman. Malam itu kami terus ke Shah Alam kerana esok paginya saya ada temujanji dengan sahabat saya Ust Mohd Shukri Daud, pemilik MSD Travel and Tours Sdn Bhd.
_____________________
Gambar: Umar Abdul Aziz ketika program memancing di Tasek Kenyir.

Dairi Awal Tahun Baru Hijri.

Selepas Himpunan keluarga Lambury pada Hari Raya Qurban yang lalu, saya hanya berkesempatan menulis satu tajuk atikel sahaja. Ini disebabkan kebanyakan masa, saya habiskan diatas kereta atau program luar yang tidak banyak memberikan saya ruang menulis. Walaupun asalnya niat saya mahu menulis sedikit berkaitan "Dedalu dalam Jamaah Islam", dengan harapan menjadi sedikit renungan kepada saya dan sahabat-sahabat yang menjengguk blog ini. Namun nampakkan terpaksalah saya tunda hasrat tersebut.

Mulai 5 Dec hingga 18 Dec,kami tenaga pengajar dan pentadbiran An-Nuur terpaksa menumpukan banyak masa kepada persiapan peperiksaan akhir tahun dan Kem Ibadah pelajar. Manakala saya dan Setiausaha pentadbiran sibuk membuat persiapan kemasukan pelajar An-Nuur sessi 2010 yang akan bermula pada 10 Jan nanti (insyallah).

Kem Ibadah kali ini dirasmikan oleh Ustaz Zuridan ( Pensyarah UMP ), manakala program penutup disempurnakan oleh Ustaz Mahmud Mat ( Pakar Motivasi ). Alhamdulillah..sambutan Kem siri 4 ( 2009) ini telah disertai oleh seramai 147 orang pelajar dalam lingkungan usia 10 th hingga 15 tahun. Walaupun pihak urusetia Kem pada asalnya hanya menghadkan kepada 100 orang peserta sahaja, namun atas permintaan ibu-bapa, kami terpaksa merombak had jumlah yang ditetapkan. Peserta telah didedahkan dengan berbagai pengisian. Antaranya Fardhu Ain,Amali Fardhu 'Ain,Asas Hafalan Al-Quraan,Uji Minda, Latihan kepimpinan dan keterampilan, pencernaan fikrah dan Akhlak serta kesenian. Program ini telah dikendalikan oleh seramai 10 orang Fasilitator dan pembantu. Alhamdulillah program ini telah berjaya dikendalikan dengan baik. Dua hari selepas program tersebut, satu mesyuarat Post Mortem telah diadakan, bagi menambahbaik program yang akan datang ( Insyallah December tahun ini program kem akan di adakan selama 3 minggu).

29 Dec..Warga An-Nuur ( Guru-guru,pentadbir dan pekerja Am) berlepas ke Tasek Kenyir di Hulu Trengganu. Program ini disertai oleh Ustaz Ishak ( pengerusi Tabungan Amal) bersama dengan menantu beliau dan dua orang sahabat dari Bukit Sagu 2. Urusan sewaan Boat telah diurus oleh Abang Weil ( Bekas YB Kemaman) bersama Dr Mat Kuala berang. Walaupun ikan yang berjaya di pancing dan dipukat agak berkurangan, namun rata-rata kami merasa seronok. Mengharungi kejernihan air Tasek yang dihiasi pulau-pulau yang menghijau cukup mendamaikan. Pengalaman bermalam dan makan bersama di atas Boat dua Tingkat milik Sdr Abdul Latif ini memberikan satu pengalaman yang mendamaikan. Mandi di air terjun yang dingin sangat menyegarkan. Sesekali berada jauh dari kesibukan jadual harian memberikan kita kesedaran akan betapa indahnya bumi Tuhan. Tambahan pula kedudukan kami tidak berjaya dicapai oleh panggilan telefon. Dalam kesempatan tersebut kami tetap mengadakan kuliah ringkas sebagai tambatan hati agar keseronokan tidak melupakan kita kepada tugas perjuangan.

Balik dari Tasek Kenyir, saya dan Ustaz fadli ( Mudir An-Nuur) berserta En Hassan ( sahabat dari Beserah) berlepas ke GuangZhou pada 3 Januari. Lawatan ke GuanZhou ini lebih kepada meninjau laluan program Ziarah An-Nuur dan melihat barangan yang boleh dipasarkan oleh "Muslim Tijaary". Alhamdulillah lawatan 4 hari ini berjalanan dengan baik, walaupun cuaca di GuanZhou agak sejuk. Kami telah menziarahi Masjid Saad bin Abi Waqas yang berusia 1300 tahun yang terletak di Jalan Jie Fang Bei. Kami juga dibawa oleh Adik Safuan ( Pelajar tajaan HPA di GuanZhou) menziarahi Masjid Huai Sheng yang terletak di Jalan Guan Ta. Masjid ini telah dibina di zaman Dinasti Tang, kerana menghargai sumbangan Orang Islam ketika Dinasti Tang menghadapi serangan puak pemberontak. Masjid yang terdapat di GuangZhaou ialah Masjid Huai Sheng,Masjid Haopan,Masjid Dongying dan Masjid Abi Waqqas.

Guang Zhou yang merupakan bandar ketiga terbesar dan tersibuk diChina ( selepas Beaijing dan Sanghai). Kami telah dibawa menyusuri Sungai ditengah-tengah Kotaraya GuanZhou dengan pemandangan malam yang indah. Kota yang sunyi dari jeritan motosikal ( motosikal tidak dibenarkan di GuanZhou) ini bergerak pantas dengan urusan perniagaan. Pak-pak Arab dan Awang Afrika kelihatan memenuhi Rastoran-rastoran Muslim bersama rakan-rakan niaga Cina. Siaran berita Al-Jazira yang disiarkan dikaca Tv nampaknya kurang menarik minat mereka berbanding berbual soal-soal Bussiness. Peristiwa pembandu teksi yang berpatah kembali mencari kami kerana mahu memulangkan Handphone yang tertinggal didalam teksinya, mengetuk hati saya. Rata-rata peniaga di GuangZhou lebih ramah dan mesra.

Malam 6 Jan kami meningankan lapangan terbang Baiyun GuangZhou untuk kembali membuka dairi tugas dan taklif yang sedang menanti.

_____________________________

Keterangan Gambar:

1. Peserta Kem sedang mengikuti program.

2. Sedang melabuhkan pancing dari atas Boat.

3. Staf An-Nuur bergambar selepas mendarat di Empangan Kenyir.

4. Menyedut udara segar sambil disapa oleh percikan air.

5. Ust Fadli, saya dan En Hassan dipintu masuk ke Masjid Saad Abi Waqqas di GuanZhou.

6. Di tengah bandar GuanZhou.

7. Di dataran tebingan sungai yang membelah kotaraya GuanZhou.